top of page
daphnepappers

Lieve allemaal,


Wie ben ik?

Waar begin ik, waar eindig ik, en de ander?

Ik heb mezelf 'laten zakken' in deze vragen, die nog naëbden van vorige week.

Diep, heel diep, voorbij het denken, tot een nulpunt.

Ik ben gaan zitten en liet opkomen wat er wilde opkomen.

Het kwam snel en het was veel, heel veel: tranen, opgekropte pijn, frustratie, negativiteit, woede, wanhoop.

Ik hoorde alle geluiden die aan mijn keel ontsnapten, ik liet het gebeuren.

Toen viel het stil.

Toen het stil was, voelde ik mijn vaders aanwezigheid.

Zijn blik was vol begrip en zonder verwijt: ‘Jij kan er niks aan doen, het is niet jouw schuld.’

’s Avonds bij de mantrameditatie werd de stilte nog dieper, oorverdovend zelfs.


Sinds ik heb besloten dat ik naar India ga, op retraite met Ganga, is het begonnen: mijn lichaam gaf aan dat het tijd is voor de volgende stap. Mijn keel werd dik. Medische tests sloten een ernstige ziekte uit. Bij mijn natuurtherapeut kwam aan het licht dat het tijd is voor bescherming en ondersteuning ‘om in balans te komen met Planeet en Sterrenstanden en electromagnetische energieën die zowel het emotionele en mentale wezen als het fysieke lichaam beïnvloeden’. De bloesemdruppeltjes die ik kreeg, werken op een frequentie die een krachtig Zijns-gevoel activeren en hogere wil-wijsheid en liefdesvormen die dagelijks uitgedragen kunnen worden. Ik voel het nog niet helemaal...


Transformatie volgt een kronkelig pad.

Het ‘uitzitten’ zoals Ganga het noemt, kan lang duren. Ik kan me moedeloos voelen als ik na een lichte periode weer in het donker terechtkom. Ik kan ‘zomaar’ weer belanden in oude pijn, en me een tijd weer zo zwaar voelen als vroeger. Tegenwoordig weet ik wel dat het tijdelijk is, dat ik blijkbaar weer een ‘hobbel’ moet nemen. En nu voel ik dat ik, mijn wezen, me voorbereid op de grote reis naar Puttaparthi, en naar binnen. Tien uur vliegen om duizenden kilometers verderop naar je binnenste af te reizen, het is nog abstract voor me. Toch voel ik dat het nu tijd is.


De trilling stijgt, het verlangen wordt sterker voelbaar, naar de ultieme stilte, waar het alles en het niets samenvallen in puur bewustzijn.


Nog drie mantramaandagavonden, een zondagmiddag en drie vrijdagmiddagen te gaan voor vertrek.


‘IK BEN PUUR BEWUSTZIJN’

En jij ook!


Namasté,

Miss Mantra


Bijschrift illustratie: 'Veren van de vuurvogel' - een kaart die ik trok uit de set 'Sjamaans Spiegel Orakel' van Roelien de Lange

20 weergaven0 opmerkingen
daphnepappers

Lieve allemaal,


Elk mens leert vanaf zijn vroegste jeugd de concepten 'begin' en 'einde' kennen. Op 31 december eindigt het jaar met oliebollen en vuurwerk, op 1 januari begint het volgende met het nieuwjaarsconcert. Heel overzichtelijk, de structuur van de kalender geeft richting aan het leven.


Zo begin ik elk jaar opnieuw met de Cursus in Wonderen, waaraan mijn yogadocente Ganga Hoogendoorn mij steeds weer herinnert. De tekst is een jaar of dertig geleden gechanneld door Jezus, aan een Amerikaanse die samen met haar man de transcriptie en publicatie heeft volbracht. De Cursus gaat in 365 lessen over de overgang van niet-weten naar weten, van buiten naar binnen, van dualiteit naar eenheid, van angst naar liefde.

Vanochtend nam ik deel aan een online teaching over de les van vandaag. De oefening is om je gedachten te doorzien, dat ze projecties zijn van het verleden. Soms een blij verleden, soms pijnlijk. Identificatie met ons lichaam maakt dat we die gedachten als ‘waar’ ervaren, soms fijn, soms naar. De Cursus reikt een alternatief aan: ‘Ik schijn te denken aan… ‘ en zaait daarmee twijfel, die je kan aanzetten tot het ‘weten’, naar binnen keren, eenheid, liefde.


Maar zoals gezegd zijn 'begin' en 'einde' concepten, dus gedachten. Want als je je afvraagt, ‘Wie ben ik?’ kom je vanzelf bij de vragen ‘Is er een begin?’ en ‘Is er een eind?’ En op die vragen is geen mentaal antwoord mogelijk.


‘Ik ben’ is een heel diepe meditatie, die heel confronterend kan zijn en zelfs angst kan aanjagen. Je komt namelijk de grenzen van je denken tegen, en dat is eng voor ‘de mens’. Voorbij je denken gaan, waar kom je dan terecht? In het grote ‘niets’! Maar wees niet bang: je zal heel snel weer een gedachte hebben, die je komt redden en geruststellen, ook al is het een banale of zelfs vervelende gedachte. Je geest is zo gewend aan het kader, de grens, dat alles daarbuiten op zijn minst vreemd voelt.

Daarom zou je kunnen beginnen met tussen twee gedachten in een heel korte pauze in te lassen. Dit ‘niemandsland’ vormt een brug tussen binnen en buiten, tussen werkelijkheid en illusie. De Cursus noemt dit de Heilige Geest, die de brug slaat tussen de Vader en de Zoon.


Bij de mantrabeoefening vangen we glimpen op van dat niemandsland. De vibraties van onze stem brengen ons in onze stilte. Een paar weken geleden deelde ik een mantra met jullie waarin 'ik ben' centraal staat:

Ajo ham - I am birthless

Nityah ham - I am eternal

Sasvato ham - I am everlasting

Purano ham - I am ancient


De kracht van de mantra zit hem in de herhaling, de oneindige 'loop', dus pakken we hem bij deze weer op.


Welkom weer aan iedereen die op de stroom van de mantra's wil invoegen: online op maandagavond en live vanaf aanstaande vrijdagmiddag om de week in Heiloo en op zondag 22 januari in Amsterdam!


Namasté,

Daphne




58 weergaven0 opmerkingen
daphnepappers

Lieve allemaal,


We kunnen nu terugkijken op een heel jaar magische mantramaandagen en -vrijdagen.

Namasté aan iedereen die zich heeft opengesteld om deel van de kring te worden.


NU is de tijd van transformatie.

Op deze laatste adventszondag staan we weer voor het lichtfeest van het Christendom, kerstmis.

De zonnewendevieringen gingen lang aan onze religieuze vieringen vooraf en krijgen weer meer aandacht. Ook het joodse Chanoeka en het hindoeïstische Divali vieren het licht in de donkerste tijd van het jaar.

Het kaarslicht in huis, de vele lichtversieringen in de stad en op het platteland, het vuurwerk op straat, allemaal vervullen ze onze behoefte aan licht en verlichting. De symbolische betekenis van licht kan niet worden overschat.


In de Vedische mantra’s die wij reciteren, speelt licht een grote rol.


In de Divine Faceless Face of Light-mantra wordt wit, suklam, de kleur van de maan, sasi varnam, bezongen als vredig en vol mededogen, prasanna.


De Asatoma-mantra neemt je mee van duisternis naar licht, sad gamaya, voordat je van onwaarheid naar waarheid gaat, tamasoma djotir gamaya, en van dood naar onsterfelijkheid wordt geleid, ritjorma amritam gamaya.


En de moeder van alle Vedische mantra’s, de Gayatri, bezingt vele kwaliteiten van licht. Dit is een meditatie op spiritueel licht, de zon, savitur, in al zijn pracht, helderheid, straling, glans, gloed, bhargo, en goddelijkheid, devasya. Laten we ons Zelf naar die plek in ons brengen waar onze ware visie is, waar we ons laten aandrijven, inspireren, aanscherpen, enthousiasmeren, optillen, prachodayat, door het goddelijke licht.


Deze mantra’s kun je in staande houding spreken, reciteren of zingen, terwijl je langzaam 360 graden rond je as draait. Houd je armen en handen open om je te laten beschijnen door het licht, overal, ook op de donkere plekken in jou.


Zoek de stilte op in deze dagen, in gezelschap of alleen.

Vraag om wijsheid, richting en overgave.

Laat het licht tot je komen.


Tot morgenavond bij het laatste online mantra-uurtje van 2022,


namasté,

Miss Mantra


1 weergave0 opmerkingen
bottom of page