Lieve allemaal,
Na een periode van inkeer sta ik weer langzaam op. Ik ben wekenlang de cocon van mijn huis en mijn dorp niet uit geweest.
In het dierenrijk is dit een volkomen natuurlijk gegeven. Zoals een rups, in stille afwachting van de dag dat hij transformeert tot een vlinder. Of een slang die vervelt en fris begint aan een nieuwe fase. Een feniks herrijst uit de as, keer op keer. Wat een mooie beelden, waarin iedereen zich bij tijd en wijle wel in herkent.
Die vlinder, die slang, die feniks, dat ben ik, dat ben jij, dat zijn we allemaal, net zo goed dat we allemaal mens zijn. Maar de 24-uurs mens van nu heeft zo’n moeite met het aanvaarden van een periode van inkeer, die wil niet ‘ziek’ zijn. Het komt altijd op een ongewenste moment, het moet maar worden geaccepteerd. Wat we vergeten, is dat het lichaam ons haarfijn aangeeft wanneer het allemaal even genoeg is. Wanneer het tijd is om te rusten, om weer op te laden.
En nu, in de overgang naar het lichte seizoen, met ook nog een zonsverduistering op het menu, grijpt het lichaam zijn kans om nog even offline te gaan. Het zonnetje schijnt, de natuur is weer op volle kracht aan het komen, maar tegelijkertijd valt de hagel met bakken uit de hemel. De temperatuur stijgt en daalt om de haverklap. Mooi moment om nog even onder de wol te kruipen, in stille afwachting van wat komen gaat.
In mijn geval zijn dat grote woorden: Verlangen, Verwondering, Magie!
Mijn eerste dag weer in actie was vrijdag en de ervaringen met mantra~yoga waren magisch! We hebben een wonderschone middag gehad: deze week in Heiloo in de fijne sfeer van de nieuwe, groene ruimte. Buiten was het buiendonker, binnen brandden kaarsjes, en onze harten.
Na de openingsmeditatie riepen we in tadasana (berghouding) shakti (aarde-energie) en shiva (kosmische energie) aan. De ‘om shakti namaha’ en ‘om shiva namaha’ die uit onze kelen kwamen, misten hun uitwerking niet. Vooral het uitspreken van deze magische woorden terwijl je hun energie de kans geeft om zich te openbaren: shakti is puntig, krachtig, staccato, en daarmee erg levendig en soms schokkerig, net als de dynamische energie zelf. Het woord shiva is zacht, de ‘v’ spreek je zelfs fluweelzacht uit, met een lange, zachte ‘aaa’, probeer maar. Geen wonder dat shiva op je neerdaalt als een ultrazachte ‘douche’ van de alomtegenwoordige, eeuwige aanwezigheid.
Het aanboren van deze krachtige energieën bracht ons verder bij anahata, het hartchakra. En vandaaruit vervolgde de weg zich naar muladhara (wortelchakra) en via de brug naar vishuddi (keelchakra). De tantrische mantra’s yum, lum en hum met bijpassende yogahoudingen brachten van alles teweeg bij de deelnemers, en ook in het veld.
Na afloop werd er open en vrij gedeeld door iedereen… dat het nog wel langer had mogen duren.
Wat een verwerkelijking van mijn verlangen om verwondering te laten groeien, tot magie!
Sai Ram 🕉
Liefs van Miss Mantra
Miss Mantra maakt reclame in de Uitkijkpost!
