Een nieuw begin

Lieve allemaal,

Een paar keer per jaar voelt het alsof het leven opnieuw begint. Met nieuwjaar natuurlijk, en met mijn verjaardag, die samenvalt met het begin van het schooljaar (zolang ik nog schoolgaande kinderen heb). Daar kan ik echt naartoe leven. Dan voel ik energie opborrelen: de belofte van het nieuwe dat zich aankondigt! Deze keer is dat extra het geval want ik ben begonnen met twee trainingen: mantra en yoga, mijn twee grote liefdes mag ik nu tegelijk uitdiepen. Daarover zal ik de komende weken meer schrijven.

En: de hobbel die ik eerder dit jaar moest nemen, is genomen. Ik voel me vernieuwd, lichter, bevrijd zelfs! Zeker ook na de familie-opstelling die ik afgelopen week nog heb gedaan. Een geheim dat bij mijn opa van moederskant hoorde, heb ik hem terug mogen geven. Ik weet niet wat het was, maar dat het iets groots was, heb ik lang gevoeld in mij. Mijn vraag ‘hoe kan ik me bevrijden van de familiesystemische belasting die in mij voortleeft?’ is verhoord! Ik besef nog niet helemaal wat dit gaat betekenen op de lange duur. Maar ik voel steeds met ongeloof aan mijn keel, waar ik eind vorig jaar een verdikking opmerkte, maar waar nu nagenoeg niks meer van over is. Wie weet wat er nog meer gaat transformeren…..

Ondertussen is mijn studio in Heiloo al echt een thuisbasis geworden. Daar ben ik een aantal keer per week, voor (online) meditatie, yoga, mantra, tekenen, een kaart leggen, of even een kop thee. Alleen of met anderen. Online of live.

Kom je ook de rust van Willibrordus ervaren? Op maandagavond bij het online uurtje kun je naast mij neerstrijken, of kom op de live vrijdagmiddagen. Er kunnen maximaal vier mensen in. Dan kan iedereen net op een matje. Kun je dan niet? Dan zoeken we een ander tijdstip, wanneer het jou uitkomt.

De studio is klein en fijn, dus voor iets grotere events vlieg ik uit. Het mantrapad brengt mij de komende periode op verschillende plekken: ik geef workshops bij De Groene Linde (op vrijdag 22 september in Heiloo - let op: datum is gewijzigd!) en in Amsterdam bij yogaschool Ubuntu (zondag 1 oktober en vrijdagavond 10 november).

De altijd magische Adelbertusakker in Egmond-Binnen kan op aanvraag.

Als je verder weg woont en je weet een fijne plek en een paar mensen die mee willen doen, dan kan ik naar jullie toe komen.

Ik kijk uit naar een avontuurlijke tijd met jullie 🕉️

Sai Ram!

Groetjes van Miss Mantra

Ik hoor steeds vaker over familieopstellingen, hier een paar suggesties:

Hét boek: De Fontein, Els van Steijn, https://elsvansteijn.nl

Netflixtip: Zeytin is een Turkse serie over familieopstellingen (tip van een nieuwe lieve vriendin).

De praktijk waar ik het doe: https://birgittekooren.nl

Andere grootheden op dit vlak: https://www.parre-deden.nl (Nijmegen), https://ellytebrake.nl(Bussum), https://www.familieopstellingen.nl, (https://www.sanmeigaku.eu/Familie-Karma/ (Brabant)

Privésessie met Adelbertus

Sweet summer of 23

Lieve allemaal,

Waar zijn jullie geweest deze zomervakantie?

Ver weg? Dichtbij?

Heb je je begeven in gezelschap of in stilte?

Was er genoeg balans tussen die twee?

Na mijn maanden in relatieve afzondering vond ik het wel een uitdaging: we gingen net als elk jaar een week naar Winterswijk, in de oosthoek van Nederland. Het Biodanzafestival daar is voor ons vaste prik geworden: een paar dagen lang elke dag twee keer een vivencia van twee uur, waarin je danst met jezelf en anderen, op gras onder een tentdak. Als een tribe eet je samen, je begint en eindigt de dag samen en tussendoor kun je ook nog samen zingen, wandelen en masseren.

Anders dan in mijn normale ritme met mantrameditatie en yoga, moest ik me actief terugtrekken uit de dynamiek. Gelukkig is het prachtige landgoed De Zonnebloem groot genoeg om een stil plekje op te zoeken. Dat heb ik zo vaak gedaan als ik kon, als het niet regende tenminste…

Het dansen zelf bracht me wel dicht bij mezelf. Zonder woorden, op blote voeten, buiten in de natuur. Met zo’n honderd andere dansers dansten we, huppelden, zwierden, sprongen, schuifelden of kropen over de dansvloer van gras, alnaargelang ingevingen in het moment.

Verschillende docenten of facilitators zorgden voor een thema en een muzikale leidraad. Bijvoorbeeld: ‘containment’ (vasthouden) of ‘zien en gezien worden’.

Elke vivencia verloopt volgens een vaste volgorde. Van de kring die zich naar rechts in beweging zet, via een loopje met één, twee, vier en dan acht anderen naar meer thematische dansen waarin je iets van jezelf van dat moment kwijt kan, alleen of met een ander. De muziek is eerst vrolijk en wordt dan stiller: jij geeft met jouw dans jouw betekenis aan de muziek.

Je komt jezelf tegen, maar je wordt ook uitgenodigd anderen te ontmoeten. Je kiest elkaar uit op oogcontact, op aantrekkingskracht, op herkenning. Soms kom je zomaar in een flow met iemand, soms voelt een dans als een ‘oefening’. Samen dansen met een onbekende, het kan best spannend zijn. Je merkt op dat je je soms niet helemaal kan overgeven, en soms wel, helemaal. Ik heb dit jaar meer dan heerlijk gedanst. Ik voelde me vrij met mensen die ik al ken, maar ook met nieuwe.

Het hoogtepunt was een sjamanistische dans met een heel mooie vrouw. We sopten onze voeten in de vette modder, we wreven elkaars gezichten, hals, armen en benen ermee in en dansten onze dans. Dat voelde heel speciaal... maar daarna gingen we elkaar ook nog in het natte gras rollen! Het was fantastisch! Onze band is voor altijd verzegeld in die ‘dans’.

Biodanza is al dansend expressie geven aan wat er op dat moment is, of kan ontstaan. Dankzij de stilzwijgende uitwisselingen van lichaamstaal en oogcontact vormt zich in de groep een sociaal-emotioneel weefsel. Herkenning op zielsniveau maakt dat er heel wat tranen vloeien, vooral in de zachte fase. In het ‘gewone’ leven voelen we ons vaak geremd door codes maar hier vallen maskers af en is er gelijkheid. Status, rijkdom en macht zijn hier volledig onbelangrijk. Omdat er zoveel dansende interactie is, valt me dit meer op bij Biodanza dan bij mijn yoga of mantracirkels. Ik vergelijk de energie wel eens met die van familieopstellingen, daar wordt volgens mij dezelfde universele zielsenergie ‘aangezet’.

Vol van alle danservaringen reden we door naar Noord-Frankrijk voor een weekje met vrienden: lekker samen wandelen, eten, surfen. Het hoogtepunt was een stil bezinningsmoment in een piepklein en leeg kerkje in La Rivière-Saint-Sauveur, een heel rustig dorpje vlakbij Honfleur. Samen met mijn lief luisterde ik naar de les van de dag van de Cursus in Wonderen, hij met een oortje rechts en ik met een oortje links. Zo kwamen de woorden van Jezus binnen in een katholiek godshuis waar al sinds de vijftiende eeuw gebeden wordt. Een herinnering aan innerlijke stilte en vrede, die het aarden activeert in mij. Het creëren van dit soort momenten is zo niet te onderschatten belangrijk voor mij geworden...

En nu zit ik weer in mijn mantrastudio heerlijk op mezelf: klaar voor een nieuw seizoen vol mantrareizen, te beginnen met een nieuwe mantratraining die ik per vandaag volg: Yoga of Sound Immersion...

Heel graag tot woensdag online!

Plus: aanstaande vrijdag 1 september is er open dag in mijn studio en zet alvast 15 september in je agenda want dan geef ik een workshop op een nieuwe plek, De Groene Linde in Heiloo!

Sai Ram!

Miss Mantra

Info van Antoinette Lorraine, de initiatiefneemster van het Biodanzafestival http://biodanzaschoolbristol.co.uk/tribal-gathering/

S P E C I A L

'Ontdek jouw Sanskriet oerstem met Miss Mantra'

Op 15 september van 9:30-11u gehost door De Groene Linde, een (web)shop in essentiële oliën, stenen, klankschalen etc.

Check it out: https://instagram.com/stories/groenelinde/3177336889325737032

utm_source=ig_story_item_share&igshid=MTc4MmM1YmI2Ng==

Reuzezonnebloem op het prachtige landgoed De Zonnebloem in Winterswijk

Toewijding en overgave aan het licht

Edgar Fernhout, 'Zomer', 1971, olieverf op doek, erven Edgar Fernhout

Licht ervaren

Ruimte ervaren

Van de week zag ik dit schilderij in Museum Kranenburgh in Bergen: 'Zomer', een weergave van licht en ruimte, van de Bergense kunstenaar Edgar Fernhout, een van mijn moderne Hollandse lievelingsschilders.

Of we nou yogini's, tantrika's of gewoon levensgenieters zijn, iedereen wordt blij van licht en ruimte. Wij, beoefenaars van klank en adem, weten dat we de instrumenten in handen hebben om onszelf naar die dimensies te verplaatsen, zonder kunstmatige toevoegingen ook nog eens.

We zijn autonoom en hebben genoeg aan onze eigen klankkast (ons lichaam) om ons in verbinding te stellen met ons licht, onze innerlijke ruimte, onze vrede. Het onderhouden van die verbinding vraagt toewijding, dat wel. Net zoals een schilder zijn werk keer op keer opnieuw bekijkt en corrigeert, zo oefenen wij ons erin om steeds terug te keren naar ons licht. Totdat we niet anders meer willen.

Dat brengt me bij de les van vandaag van Een Cursus in Wonderen. Vanochtend woonde ik een online teaching bij van Ganga, mijn spirituele moeder. Deze keer samen met een nieuwe vriend die ik bij de mantraretraite heb leren kennen en die dagelijks een begeleide meditatie bij de les van de dag van de Cursus inspreekt en deelt, o.a. op Spotify.

We zijn begonnen met 'Het Nieuwe Begin', hoofdstuk 30 van het Tekstboek (p. 644). Ik citeer de gepassioneerde inleiding van Ganga:

'Geef je mening op, geef het op!

Laat je leiden!

Ga naar binnen, de deur is open. Keer terug!

Eerst zul je korte momenten van vrede ervaren,

stilte zal je meer brengen, zal het uitbreiden,

het gaat je dragen, overnemen,

er is alleen maar licht,

hoe kan dan duisternis bestaan?'

Hoe kan het zo moeilijk zijn om je te wijden aan het licht?

Het mooie en het moeilijke tegelijk is: licht verdraagt geen duisternis. Je kan heel goed bezig zijn met in het licht leven. Maar ... er hoeft maar iets te gebeuren waardoor je in onvrede belandt. Je hebt bereidwilligheid nodig om steeds opnieuw te kijken naar onvrede. Die manifesteert zich in de vorm van pijn, verongelijktheid, jaloezie, verdriet, boosheid, woede of haat misschien wel, kortom angst. Zelfs bij de kleinste irritatie haal je jezelf weg bij jouw licht.

Als emoties het gevolg zijn van gedachten, dan zul je je gedachten moeten veranderen over situaties in de wereld. Zet een stapje opzij, geef je mening op. Wacht op wat zich voordoet, heb geduld tot het 'zeker, innerlijk weten' zich aandient. Dat is misschien niet je wereldse wens, maar als je niet overeenkomstig je weten handelt, kom je in je pijn. Als je herkent vanwaaruit je handelt, kun je in overgave zijn. Handel vanuit het hart, niet vanuit het zintuiglijke, zegt Ganga.

En ja, we zijn nog altijd mensen, dus het gaat wel eens mis... Als je herkent dat je van je padje afgaat, ik haal Ganga weer aan, dan is je bereidwilligheid even weg. Ga in stilte, vraag om hulp aan de Heilige Geest, de verbindingsbrug naar je Visie en corrigeer. Keer terug naar het licht, telkens weer. Net als de schilder, die met zijn penselen sublimeert en transformeert. Net zolang als nodig is. Net zolang je niet meer anders wil.

Dus, hoe moeilijk kan het zijn om je te wijden aan het licht?

Ik geef me over, om namo sivaya namo, ik ben er klaar voor!

Sai Ram,

Miss Mantra

***********************************************************************************

Wil je de teachings van Ganga bijwonen?

Laat het me weten, dan leg ik de verbinding voor je.

Via deze Spotifylink kun je dagelijks een begeleide meditatie rond de les van de dag beluisteren: https://open.spotify.com/show/7KjsOkSwdoNNKpMKrxCokC?si=71439ca3cfeb4e82

De zomertentoonstelling in Bergen is trouwens echt de moeite waard: https://www.kranenburgh.nl/tentoonstelling/123/a-touch-of-light, tot en met 17 september.