Lieve allemaal,
Elk mens leert vanaf zijn vroegste jeugd de concepten 'begin' en 'einde' kennen. Op 31 december eindigt het jaar met oliebollen en vuurwerk, op 1 januari begint het volgende met het nieuwjaarsconcert. Heel overzichtelijk, de structuur van de kalender geeft richting aan het leven.
Zo begin ik elk jaar opnieuw met de Cursus in Wonderen, waaraan mijn yogadocente Ganga Hoogendoorn mij steeds weer herinnert. De tekst is een jaar of dertig geleden gechanneld door Jezus, aan een Amerikaanse die samen met haar man de transcriptie en publicatie heeft volbracht. De Cursus gaat in 365 lessen over de overgang van niet-weten naar weten, van buiten naar binnen, van dualiteit naar eenheid, van angst naar liefde.
Vanochtend nam ik deel aan een online teaching over de les van vandaag. De oefening is om je gedachten te doorzien, dat ze projecties zijn van het verleden. Soms een blij verleden, soms pijnlijk. Identificatie met ons lichaam maakt dat we die gedachten als ‘waar’ ervaren, soms fijn, soms naar. De Cursus reikt een alternatief aan: ‘Ik schijn te denken aan… ‘ en zaait daarmee twijfel, die je kan aanzetten tot het ‘weten’, naar binnen keren, eenheid, liefde.
Maar zoals gezegd zijn 'begin' en 'einde' concepten, dus gedachten. Want als je je afvraagt, ‘Wie ben ik?’ kom je vanzelf bij de vragen ‘Is er een begin?’ en ‘Is er een eind?’ En op die vragen is geen mentaal antwoord mogelijk.
‘Ik ben’ is een heel diepe meditatie, die heel confronterend kan zijn en zelfs angst kan aanjagen. Je komt namelijk de grenzen van je denken tegen, en dat is eng voor ‘de mens’. Voorbij je denken gaan, waar kom je dan terecht? In het grote ‘niets’! Maar wees niet bang: je zal heel snel weer een gedachte hebben, die je komt redden en geruststellen, ook al is het een banale of zelfs vervelende gedachte. Je geest is zo gewend aan het kader, de grens, dat alles daarbuiten op zijn minst vreemd voelt.
Daarom zou je kunnen beginnen met tussen twee gedachten in een heel korte pauze in te lassen. Dit ‘niemandsland’ vormt een brug tussen binnen en buiten, tussen werkelijkheid en illusie. De Cursus noemt dit de Heilige Geest, die de brug slaat tussen de Vader en de Zoon.
Bij de mantrabeoefening vangen we glimpen op van dat niemandsland. De vibraties van onze stem brengen ons in onze stilte. Een paar weken geleden deelde ik een mantra met jullie waarin 'ik ben' centraal staat:
Ajo ham - I am birthless
Nityah ham - I am eternal
Sasvato ham - I am everlasting
Purano ham - I am ancient
De kracht van de mantra zit hem in de herhaling, de oneindige 'loop', dus pakken we hem bij deze weer op.
Welkom weer aan iedereen die op de stroom van de mantra's wil invoegen: online op maandagavond en live vanaf aanstaande vrijdagmiddag om de week in Heiloo en op zondag 22 januari in Amsterdam!
Namasté,
Daphne
Kijk op https://eencursusinwonderen.org/een-cursus-in-wonderen/les-van-de-dag voor een kennismaking.
Comments