Lieve allemaal,
Wat hebben mantra en gospel met elkaar te maken?
Op het eerste gezicht misschien een vergezochte vergelijking. Maar ik was gisteren bij het gospelkorenfestival in Tivoli in Utrecht: echt, wat een muzikaal feest vol vreugde, devotie en overgave, natuurlijk met de ‘Lord’ in de hoofdrol. Ik kreeg kippenvel bij het ‘amen’ van Dwight Dissels, net zoals ik de kracht van het ‘om’ lichamelijk kan ervaren.
Amen en om, Hallelujah en de Gayatri, beide loven het goddelijke, de kracht zit hem in de trilling, de energie, de herhaling. Je internaliseert de lyrics, alles om het voelen van je eigen vibratie. In de stilte die je erna laat vallen, dringt het spirituele licht door, dat troost biedt, hoop, verbinding met jezelf, de kosmos, het universum, hoe je het ook wil noemen.
Het opzwepende effect, zo kenmerkend voor gospel, is zelfs bij de Vedische mantrabeoefening mogelijk, ook al beperken we ons tot drie toonhoogtes. In je dynamiek kun je zoveel kwijt. We variëren niet alleen in 'hardop', fluisteren en innerlijk reciteren. Tempo en volume zijn ook flexibel in te zetten, op jouw manier. Je kan elke mantra gedragen, opgewekt of glinsterend reciteren, om maar wat te noemen. Of met de stem van Saraswati -wijs-, Durga -krachtig- of Lakshmi -overvloedig-. Op elk moment kan een mantra weer anders voelen. Laat jouw stem klinken! Free yourself!
Een bijzondere vermelding voor de Gospel Experience, het koor waar mijn vriendin Mariëtte deel van uitmaakt: ze zongen een nummer met de titel ‘Thank you’. Die twee woorden alleen waren genoeg om het publiek mee te nemen naar de hemel, wat een virtuositeit in timing, stemmen, en vooral: bezieling. Dank je wel, lieve Mariëtte, sai ram!
Inspirerend om deze traditie mee te nemen op onze eigen mantrareis: vanavond online voor degenen die de Paasdagen in stilte willen afsluiten, en vrijdag live in Heiloo.
Namasté,
Daphne
Comments