Lieve allemaal,
Hoe interessant is het Sanskriet toch als taal: blijdschap is ‘sukhino’, liefde is ‘shrngaaraha’, compassie is ‘kaarunyam’. Dat zo’n oude taal van zo ver weg zo kan resoneren in ons, mensen van hier en nu.
Het is dan ook een Indo-Europese taal waarvan je zelfs elementen terugvindt in onze taal.
Je hebt het bijna niet in de gaten maar bepaalde woorden vertonen gelijkenis met Europese woorden: ‘tat’ is ‘dat’, ‘lokaah’ is bijvoorbeeld ‘plek’ (denk aan locatie) en ‘maatre’ is ‘moeder’ (denk aan het Spaanse ‘madre’).
De ‘maatre’ kwam ik tegen in mijn ‘Yoga of Sound Immersion’-training bij Russill Paul in het hoofdstuk over ‘Bhakti’, de mantrastroming van het hart: de ‘Heilige Moeder’ wordt aangeroepen in een pushpam puja, een ritueel waarbij je bloemen offert aan het vrouwelijke goddelijke (divine feminine). Tijdens de puja eer je de divine feminine met acht namen:
Om sri maatre namaha Heilige Moeder
Om sri mahaaraajñyai namaha Hemelse Heerser
Om sri bhadramuurtyai namaha Voorspoedige Vorm
Om sri bhaktapriyaayai namaha Degene die houdt van Toegewijden
Om sri bhakti gamyaayai namaha Degene naar wie Devotie Stroomt
Om sri bhayaapahaayai namaha Degene die Angst Verdrijft
Om sri shaamadaayinyai namaha Brenger van Vrede
Om sri saadvyai namaha Degene die ons Richting Geeft
Je kan de namen met of zonder klank uitspreken of zingen op muziek.
Dit ritueel kun je uitbreiden tot wel duizend(!) namen.
Het vrouwelijke eren op zo’n oorspronkelijke manier, wauw, dat gaan we binnenkort samen doen!
Sai Ram!
Groetjes van Miss Mantra
Comments