Stoppen of luisteren

Lieve allemaal,

Stoppen is een heel moeilijke activiteit voor mij.

Doorgaan is mijn (aangeleerde) natuur.

Ik heb deze les in het verleden al meermaals geleerd. En toch kost het elke keer weer tijd om me bewust te worden van die mogelijkheid, die langzaam noodzaak wordt als ik niet héél goed oplet.

Stoppen voelde altijd als opgeven, afhaken.

Ik moest mijn projecten, klussen en opdrachten afmaken, hoeveel moeite het ook kostte. Ook al stond er een dikke vette min onderaan de streep: afmaken was beter dan afhaken.

Overspannen ben ik de eerste keer geraakt toen ik in de twintig was. Opeens zat ik op een bankje in het Vondelpark naar de vogels en de wind in de bomen te luisteren.

De tweede keer ging ik over mijn grenzen in mijn eerste baan. En daarna tijdens een kunstproject dat me zo uitputte dat ik mezelf kwijtraakte. En dat was niet de laatste keer…

Het zat er zo in gebakken: ‘Wie A zegt, moet ook B zeggen’, is een van de vroege ‘mantra’s’ die ik vaak hoorde van mijn vader. En ‘waar een wil is, is een weg’. Dus daar ging ik, op wilskracht.

Bij de yoga leerde ik van Ganga lang geleden iets nieuws over wilskracht: het derde chakra (of energiecentrum), ‘manipura’, gelegen in het middenrif, staat voor het manifesteren van jezelf in de wereld. Daarvoor is wilskracht nodig, en het ego. Die hebben vaak een slechte reputatie, maar dat is niet terecht.

Volgens de chakraleer wordt manipura 'aangestuurd' door de lager gelegen chakra's: het 'muladhara' (eerste), dat staat voor veiligheid en 'swadisthana' (het tweede), dat levensenergie vertegenwoordigt. Zijn die chakra's niet in balans, dan kan gebeuren wat mij overkwam. Ik handelde wel, maar niet vanuit een aarding, een gronding. Ik had geen weet van ‘mijn bron’. Met die bron, ontdekte ik later bij de yoga, kun je contact maken. Die bevindt zich onderaan je wervelkolom bij je perineum: het ‘muladhara’ chakra doorvoelen is eigenlijk je op jouw tempo bewust worden van een diep veiligheidsgevoel, ongeacht wat er in je leven gebeurt, en dat is een groots proces.

Gelukkig is dit proces niet lineair en hoef je het ene chakra niet helemaal ‘op orde te hebben’ om ook het volgende 'aan te boren'. Bij meditatie en yoga kan er soms wel, soms niet een glimp van een energiestroompje voelbaar zijn. Als je het eenmaal hebt gevoeld, gaat het vanzelf uitbreiden, bij elke beoefening.

Tussen het eerste en het tweede chakra zit de zogenoemde ‘granthi’-knoop. Er zijn prachtige meditaties om deze knoop op te lossen en het ‘swadhistana’-chakra vrij te maken. Nu is mijn bekken jarenlang het pijnlijkste gebied in mijn lichaam geweest. Fysiek onderzoek wees nooit iets uit dus er moest wel sprake zijn van een energetische oorsprong, een blokkade.

Er zijn bij mij jaren en vele ervaringen en 'opruimacties' gepasseerd. Achteraf begrijp ik dat ik niet kon leven vanuit mijn basis. Ik liep vast omdat mijn manipura chakra niet werd aangestuurd door een geaard muladhara.

Tijdens een kundaliniworkshop pas geleden, kon Ganga bij mij voelen dat de kundalini voorbij mijn derde chakra reikt, in ‘anahata’, het ❤️ chakra. De energie van het hart is liefde, in al zijn zuiverheid. Daar kan geen duisternis bestaan, geen blokkades zijn ertegen bestand.

Waar ik me nu bevind op de ‘ladder’, is de volgende ‘granthi’-knoop, tussen het derde en het vierde chakra. En nog een keer komt nu vanuit de diepte van het eerste chakra oud zeer naar de oppervlakte, ongehinderd lijkt het wel, in alle hevigheid. Zo hevig dat ik me niet goed meer kan concentreren op mijn werk, dat dingen die ik normaal leuk vind, me nu energie kosten. Ik krijg signalen van mijn lichaam dat het 'genoeg' is.

Ik maak nu tijd vrij voor mijn gezondheid, lichamelijk, geestelijk, emotioneel en energetisch. Dat klinkt toch anders dan ‘ik ga stoppen met werken, ik geef het op want ik kan niet meer’. Dat moment ben ik nu voor. Dat is leren, groeien.

De mantrameditaties blijf ik wel doen: morgenavond voor het eerst op de Adelbertusakker (zie onder voor de details) en woensdagavond hybride vanuit mijn studio bij WIllibrordus.

Herken je dit?

Hoe ga jij om met signalen van je lichaam?

Merk je het op als je niet meer bijtankt van dingen die je normaalgesproken blij maken?

Wat doe jij dan om jezelf weer op te laden?

Pinksteren staat in het teken van spreken in tongen: moge de Heilige Geest op ons neerdalen om ons te verlichten.

Ik zie jullie graag gauw,

Sai Ram!

Miss Mantra

Zie https://www.adelbertusakker.nl voor meer informatie en om vriend te worden van de Akker.